چند روز پیش مطلبی تاریخی درباره اشتبین مطالعه می کردم. در آن متن تاریخی که توسط میر هاشم محدث تصحیح و باز خوانی شده بود به یک جمله جالب و مسجع برخوردم:
«اشتبین قصبهای است بهشت آئین از مضافات ولایت قراجه داغ، هوایش حار و آبش خوشگوار و سازگار. قرای معموره در او است و مطلق میوهجات آن به غایت نیکو است سیما انار و انجیر و انگورش که فراوان و بیقصور است و مردمش در غریب نوازی و مهمانداری و عموماً سفید چهره و از متاع حسن با بهرهاند. تماماً ترک زبان و شیرین بیان و سخی و غیور و از غذر و بددلی به دور. در میان درهای واقع است مگر جنوبش فی الجمله واسع. اهالی ان زمین در تناسب پیکر و صباحت منظر ممتاز ... . قاطبه شیعه مذهب و خوش مشرباند».
تمامی این مطالب تاریخی ارزشمند است. اما ما تنها با جمله نخست آن و یا بهتر بگویم با عبارت «اوشتبین بهشت آئین» کار داریم.
همه میدانند که اشتبین از نظر طبیعی و تاریخی روستای ممتازی است. روستاهای پلکانی زیادی مانند اشتبین وجود دارند که در حصار درختان و باغات و جنگلها واقع شدهاند اما کمتر روستای پلکانی پیدا می‌شود که مانند اشتبین دارای تاریخ و هویت مکتوب باشد. این هویت را هم میتوان از کتیبههای سنگی سردر خانههای اشتبین و هم از توصیفات ان در منابع مکتوب یافت. بیشک بخشی از این هویت نیز در لابه لای اسناد خانوادگی اشتبینیان نهفته است.
معرفی روستای توریستی اشتبین با پا فشاری بر این هویت تاریخی موفقتر خواهد بود.
باز به مطلب قبلی خود بر میگردیم: «اوشتبین بهشت آئین»
این همه یک لقب و عنوان تاریخی برای این روستای تاریخی. بیایید که لقب را عمومی کنیم، تبلیغ نماییم و این روستای توریستی را با تمامی هستی تاریخیاش بر همگان معرفی کنیم.
شاید برای مسئولان شهرستان جلفا خرج زیادی نداشته باشد تا در ورودی روستا، تابلویی نصب کنند و بر روی آن بنویسند:
« به اوشتبین بهشت آئین خوش آمدید».منبع : کمکی - آراز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر